بررسی مقایسه ‌ای Interocclusal Distance و Closest Speaking Space در افراد دارای پروتز کامل

سابقه و هدف: تعیین ارتفاع عمودی صحیح، یکی از مهمترین مراحل ساخت پروتز کامل می‌باشد و روشهای متعددی برای اندازه‌گیری آن پیشنهاد شده است. از متداولترین روشها، استفاده از ارتفاع عمودی وضعیت استراحت و فاصله بین اکلوزالی و نیز ارتفاع عمودی به هنگام تلفظ حرف «S» می‌باشد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه ثبات فاصله بین اکلوزالی و نزدیکترین فاصله بین دندانها به هنگام تلفظ حرف «S» بود.مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی بوده، روش نمونه‌گیری غیراحتمالی آسان بود. افراد مورد مطالعه 34 نفر از بیمارانی بودند که در بخش پروتز متحرک دانشکده دندانپزشکی اصفهان برای آنها پروتز کامل ساخته شده بود. این بیماران شامل 18 مرد و 16 زن با دامنه سنی 69-42 سال بودند. جهت اندازه‌گیری ارتفاع عمودی از TOM گیج استفاده شد. سپس فاصله بین اکلوزالی و کمترین فاصله بین دندانها به هنگام تلفظ حرف «S» محاسبه گردید.یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار فاصله بین اکلوزالی نسبت به نزدیکترین فاصله بین دندانها به هنگام تلفظ حرف «S» کمتر است. جهت آنالیز آماری Paired t-test و Levene's test استفاده شد که نشان دهنده تفاوت معنی‌دار بین این دو اندازه بود (P<0.05).نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه کمترین فاصله به هنگام تلفظ حرف «S» تحت تاثیر نوع اکلوژن و اورلپ عمودی و افقی دندانهای قدامی قرار می‌گیرد و این عوامل در ساخت پروتز کامل به قضاوت دندانپزشک بستگی دارد و در عین حال فاصله بین اکلوزالی و ارتفاع عمودی وضعیت استراحت نیز متغیر است، پیشنهاد می‌شود از چند روش برای تعیین ارتفاع عمودی اکلوزالی استفاده شود.